Mijn vader is depressief, wat moet ik doen?

Mijn vader is sinds de scheiding van zijn tweede vrouw depressief. Hij verwaarloost zichzelf en komt zijn huis niet meer uit. Het is één grote bende daar en het wordt alleen maar erger. Ik kan het niet opbrengen om er zelf een bezem doorheen te halen daar maar ik wil hem ook niet aan zijn lot overlaten. Wat moet ik doen?

Heb je contact met je vader? Kun je een normaal gesprek met hem voeren? Je zou je zorg kunnen uitspreken naar hem. Niet afkeurend: ‘Wat is het hier een bende’, maar meelevend: ‘Ik maak me zorgen over je. Je lijkt het zo zwaar te hebben.’ Je kunt hem een opening bieden voor contact, aanbieden om naar hem te luisteren. Als er stappen genomen moeten worden, zal hij dat zelf moeten doen.
Je geeft aan dat je het niet kunt opbrengen om zelf dingen over te nemen voor hem. Dat gevoel mag je serieus nemen. Als je je voor hem inzet, is het belangrijk dat je dat uit vrije wil doet. Je kunt hem vragen of je iets voor hem kunt betekenen, maar ga daarbij niet over je eigen grenzen.
Bij depressie is het belangrijk dat iemand in beweging komt. Een depressie is met leefregels en (soms) medicatie goed te behandelen. Als je vader dat weet en er desondanks niet voor kiest om in beweging te komen, kun jij daar niets aan doen. Hoe hard dat ook klinkt. Ga je niet in allerlei bochten wringen om iets aan de situatie te veranderen. Het enige dat je in zo’n geval kunt doen, is je boodschap steeds herhalen: pa, ga naar de huisarts. Een depressie is goed te behandelen. Doe er iets aan.